با حضور کارشناسان در برنامه ایران امروز رادیو ایران بررسی شد:
چرایی استفاده از نام های بیگانه بر روی اماکن، فروشگاه ها و محصولات تولید داخل
قائم مقام دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت ایران با اشاره به قانون ممنوعیت استفاده از نام های بیگانه برای اماکن و کالاهای داخلی مصوب سال ۱۳۷۵ اظهار داشت، اگرچه وجود قانون در این خصوص بسیار مهم و ضروری است اما آیا با وجود این قانون قرار است تولیدکننده داخلی از اسامی و کلمات محلی و قومیت های ایرانی هم استفاده نکند؟ و یا اینکه برای ثبت یک نام یا نشان تجاری چند ماه پشت درهای بروکراسی حاکم بر این فرآیند متوقف تا بررسی شود چنین نامی منطبق با زبان فارسی هست یا خیر؟ این که سر در فروشگاه ها یا برخی اماکن از نام های بیگانه استفاده نشود، بسیار خوب و پسندیده است اما در خصوص کالاهایی که توسط یک تولیدکننده ساخته و در بسیاری از موارد صادر می شود، همان گونه که در قانون تصریح شده بحث متفاوت خواهد بود.
آرمان خالقی در پاسخ به این سوال که چرا با وجود قانون، محصولات با نام های خارجی سر از بازار های داخلی و فروشگاه های محلی در می آوردند اظهار داشت:
دلایل زیادی در پاسخ به این پرسش میتوان برشمرد که به چند مورد کوتاه اشاره میکنم،
در برخی از موارد، این نام ها خارجی و بیگانه نیستند بلکه نام هایی محلی و قومی هستند که به خاطر عدم اطلاع عموم جامعه و حتی بسیاری از کارشناسان ، استنباط نام خارجی از آنها میشود.
در بسیاری از موارد صاحبان کسب و کار با هوشمندی تلاش میکنند از اسامی با معانی و کاربری دو یا چند زبانه استفاده کنند که بتوانند هم بازار داخل و هم بازار صادراتی را با یک نام تجاری اداره نمایند.
قانون فعلی ایرادی دارد مبنی بر این که نگاهش را از زبانها و لهجه های محلی برداشته و اجازه استفاده از آنها در امور تجاری را منحصر به محل آن دانسته و مثلا ترکی آذری و کردی و عربی و موارد مشابه را برای نام محصول و نامگذاری واحدهای کسب و کار در سطح ملی قابل استفاده تشخیص نداده است!
برای مواردی، تولیدکننده کالایی را به جهت صادرات تولید و بسته بندی کرده و آماده عرضه آن در بازارهای خارجی است اما به خاطر وجود تحریم ها و مسایل دیگر نمی تواند آن کالا را صادر کند. در این شرایط آیا چاره ای جز عرضه آن در بازارهای داخلی جهت جلوگیری از ضرر و زیان برایش باقی می ماند؟
آیا منطقی است که یک کالای واحد را با هزینه بالا و با بسته بندی های مختلف و نامهای مختلف تجاری تولید کرد.
عضو هیأت مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران در پایان بر دو نکته تاکید دارد: اولا مرجع نظارت و برخورد با قانون شکنی در این مورد، دستگاه قضایی و نیروی انتظامی است و طبیعتا انتظار میرود با متخلفین برخورد شود.
این در حالی است که صدا و سیما علیرغم صراحت بر عدم تبلیغ نام های خارجی تبلیغات گسترده کالا ها را همچنان ادامه می دهد و یا شهرداری اجازه نصب بیلبوردهای شهری را با عناوین تجاری خارجی صادر میکند.
ثانیا باید تلاش کنیم فرهنگ گفتگوی روزانه خود را اصلاح نماییم. تا زمانی که استفاده از چند کلمه انگلیسی در مکالمات روزمره ما نشان تحصیلات و تشخص و ارزش محسوب شود، به هیچ عنوان قانون نمیتواند تغییری در شرایط ایجاد کند.