وی در مورد حال و هوای این روزهای صنعت و تولید کشور گفت: بخشی از صنعت کشور فعال، پویا، فناورانه، دارای محصولات کیفی، قابل رقابت و حتی در سطح کشورهای روز دنیا هستند و بازارهای صادراتی اروپا را از آن خود کرده‌اند؛ اما در بخش دیگر صنعت مشکلات زیادی وجود دارد که جنس این مشکلات رشته به رشته، صنعت به صنعت و استان به استان متفاوت است. معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت در تشریح مهم‌ترین علل مشکلات صنایع اظهار کرد: مسائل پولی و بانکی و نوسانات ارزی در پدید آمدن مشکلات تاثیرگذار هستند و واحدهایی وجود دارند که بر اثر نوسانات ارزی نابود شده‌اند. واحدی که صادرات ندارد وقتی یک شبه قیمت دلار سه برابر می‌شود، طبیعتا آسیب می‌بیند. در واقع نمی‌توان نسخه واحدی برای همه واحدهای تولیدی پیچید. رحمانی همچنین در مورد جزئیات تدوین استراتژی توسعه صنعت و معدن گفت: در گذشته صنایعی که در کشور ایجاد شده بدون برنامه و به‌صورت موردی بوده و فقط خواسته‌‌ایم صنعتی راه‌اندازی کنیم و هیچ‌گونه آینده‌‌نگری نداشته‌ایم. ایراد بعدی این است که اولویت‌‌های بخشی و منطقه‌‌ای و اینکه مزیت‌های منطقه ما چه هستند و در چه صنایعی باید سرمایه‌‌گذاری کنیم، لحاظ نشده است. ایراد مهم دیگر بی‌‌توجهی به آمایش سرزمینی است؛ دولت باید در همه استان‌ها برای اشتغال، درآمد و توسعه برنامه داشته باشد و بداند در هر جایی نمی‌‌توان هر صنعتی را راه‌اندازی کرد. وی افزود: تدوین استراتژی منجر به تشکیل قطب‌های صنایع مختلف در استان‌ها و با تبادل خدمات متقابل موجب هم‌افزایی آنها خواهد شد، البته در این میان سخت‌ترین مرحله استراتژی نهادینه کردن و اجرای آن در بین مردم است و اینکه مدیران آینده نیز به این استراتژی پایبند باشند. معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت در بخش دیگری از اظهارات خود به موضوع التهابات بازار ارز اشاره کرد و گفت: ارز در اقتصاد سالم حتما باید تک‌نرخی و نوسانات آن شفاف باشد و دولت در دو سال گذشته تلاش جدی داشته که ارز را تک‌نرخی کند که متاسفانه به دلیل برخی مسائل سیاسی، نوسانات، التهابات و شرایطی که به وجود آمده این اتفاق نیفتاد. وی افزود: ارز ممکن است از طریق فروش نفت یا صادرات تامین شود که انتقال ارز از این طریق با مشکلاتی مواجه بوده است در غیر اینصورت بانک مرکزی اصرار دارد ارز تک‌نرخی شود. رحمانی در ادامه اظهار کرد: تک‌نرخی شدن ارز زمانی امکان‌‌پذیر است که به حد کافی ارز موجود باشد و مشکلی از لحاظ تامین ارز وجود نداشته باشد؛ اگر ارز تک‌نرخی شود اما قدرت تامین ارز وجود نداشته باشد، خود به ‌خود ارز تک نرخی همان ارز مبادله‌‌ای و دولتی و در بیرون هم قیمت جدیدی ارائه می‌شود و ارز آزاد شکل می‌گیرد. یعنی در واقع باید تامین و ثبات تک نرخی بودن ارز را به نحوی مدیریت کنیم.