محمدرضا مرتضوی
برای عبور از بحران همه گیری کرونا به یک پل نیاز داریم و آن پل جلب اعتماد عمومی است. سرمایه اجتماعی و باورهای مردم را باید بازسازی کرد. هر آنچه از دهان دولتمردان بیرون می آید باید معتبر و مستند باشد تا مردم به آن اعتماد کنند. متاسفانه در دوره بروز بحران هایی مثل همه گیری کرونا همه خودشان را کنار می کشند و هیچ کس احساس مسئولیت نمی کند و همه نگاه ها به دولت است. دولت هم باید در این بین اعتماد بین مردم و مردم با خود را بازسازی کند و منافع این بازسازی اقتصاد کشور را هم درگیر می کند اما چطور؟
اعتماد بین اعضا و اجزای مختلف و موثر بر اقتصاد کشور اعم از دولت و دیگر قوا به بروز رفتارهای خردمندانه می انجامد که در نهایت بر بهبود قدرت خرید و رنگین تر شدن سفره مردم موثر است. نمی توان در اقتصاد تورم ۴۵ درصد داشت و نسبت به توانایی کارمندان و کارگران در خنثی سازی این میزان گرانی بی تفاوت بود. اگر بی تفاوت باشیم، در دوسال آینده با توسعه فقر دچار مشکلات دیگری خواهیم شد که ناامنی های اجتماعی و از بین رفتن ثبات و هماهنگی در جامعه از آثار مستقیم آن است. هیچ کس نمی تواند داخل دیوارهای بلند زندگی کند و فکر کند که در جلال و جبروت ساختگی اش دست نیافتنی است. زمانی که به دلیل تصمیم های ما بخشی از جامعه دچار گسست شود، آتش این گسست دامن همه را می گیرد.
بحران همه گیری کرونا به مشکلات کسب وکارها دامن زده و به دنبال خود فقر را توسعه می دهد. این بحران به جوامعی تحمیل شده که روز به روز در حال فقیر تر شدن است و جامعه ما هم مستثنی نیست اما راه حل عبور آسان تر و کم آسیب تر از آن و مقابله با پیامدهایش جلب اعتماد عمومی و بازسازی سرمایه اجتماعی است.