آیت‌الله جعفر سبحانی شامگاه سه شنبه در دیداری که با اعضای هیات رئیسه کمیسیون اقتصادی مجلس در دفترش داشت با بیان اینکه مشکلات اقتصادی گاهی از خارج است و نتیجه تحریم‌ها و گاهی از داخل است، گفت: خارج را که همه می‌دانند چه خبر است؛ ما دشمنی غداری داریم که اهل دروغگویی و پیمان‌شکنی است و بخشی از بی‌ارزشی پول ما نیز به خاطر تحریم همین دشمن است که سایر کشورها نیز تابع او هستند.
وی افزود: ما باید با به کار بردن امکانات داخل کشور و بالا بردن تولید داخلی در برابر فشارها مقاومت کنیم و قطعا بسیاری از مشکلات‌مان حل خواهد شد؛ فلذا باید به تقویت تولیدکننده داخلی اهتمام داشته باشیم.
این مرجع تقلید با بیان اینکه تا همین چند مدت قبل در سوپرمارکت محله ما سیر چینی به فروش می‌رسید، تصریح کرد: اگر کسانی که در گمرک کار می‌کنند آدم‌های درستی باشند نباید اینها وارد کشور شود؛ باید جلوی مشکل را از سرچشمه گرفت و الا تولیدی‌های داخلی نمی‌توانند سرپا بمانند؛ مثلا در زمینه کشت گندم خوب کار کردیم به طوری که علاوه بر تامین نیاز داخلی به صادرات رسیدیم، اما در زمینه قالی‌بافی با آمدن فرش‌های ماشینی، هزاران نفر از نان خوردن افتادند.
وی با اشاره به جنبش استقلال طلبی هند، بیان کرد: ماهاتما گاندی که رهبری این جنبش را بر عهده داشت با دوچرخه هندی رفت و آمد می‌کرد؛ زیرا می‌گفت باید از کالای داخلی استفاده کنیم؛ فلذا توانست ملت هند را که گاو پرست بودند از نظر سیاسی توسعه بخشد و هندوستان را سر پا بیاورد.
سبحانی ادامه داد: من در آماری خوانده‌ام که ۱۱ هزار شعبه اضافی بانکی در کشور داریم؛ قدیم الایام کلا ۴ تا بانک بود، این همه بانک یعنی این همه رباخواری! این نوع عملکرد ما سبب می‌شود که باران رحمت کمتر بیاید؛ آیا شجاعت ندارید اینها را پشت تریبون مجلس بیان کنید؟
وی با انتقاد صریح از ساختار دولت و بیان اینکه زمانی که قانون اساسی نوشته می‌شد از اینکه دولت یک میلیون کارمند دارد انتقاد می‌شد، اذعان کرد: امروز ژاپن با ۱۲۸ میلیون نفر جمعیت فقط ۳۰۰ هزار کارمند دولتی دارد، پس چرا کشوری که ۸۲ میلیون نفر جمعیت دارد باید ۴ میلیون نان خور دولت داشته باشد؟ دولت کارآمد باید کوچک باشد، در این راستا کارها را به‌دست مردم بسپارید
سبحانی با بیان اینکه او خود از نویسندگان قانون اساسی بوده است، تصریح کرد: سابقا گاهی ما را برای سخنرانی به مجلس دعوت می‌کردند، اما آن سنت از میان رفته است؛ گاهی به رسم دیرین علما را برای سخنرانی در مجلس دعوت کنید زیرا آنها به مشکلات مردم آگاهند.